De ‘Maidentrip’ van de Maria Mare

Uiteindelijk is het zover! Na alle refit werkzaamheden is het nu tijd om de trossen los te gooien en alles uit te proberen. De nieuwe zeilen zijn geplaatst, de nieuwe bimini beschermd ons tegen de zon en de nieuwe grootzeil en genuahoes houden de zeilen in goede conditie, de nieuwe dinghy ligt op dek te wachten om gebruikt te worden en het aller belangrijkste: de nieuwe naam Maria Mare staat vol trots op de spiegel.

Onderweg naar Milna

In de baai van Kastela was het nog even schrikken. De stuurautomaat is compleet de weg kwijt! Hij kan alleen nog maar rondjes draaien!

Na een snelle blik in de documentatie kwam ik erachter dat de calibratiegegevens niet opgeslagen waren. Dus even snel een paar rondjes varen om opnieuw te kalibreren en voila,……. Alles werkt! Nu vol gas naar open zee.

Onze trots in Milna

Na een paar uurtjes zeilen zijn we in Milna aangekomen. Het leuke is dat in Milna diverse mensen bij de Maria Mare zijn blijven staan om te kijken. Van enkele kregen we de vraag of de boot net nieuw was opgeleverd. Toch een mooi compliment voor al onze noeste arbeid!

Een nieuw ‘brein’

We zijn weer terug in Kroatië. De bedoeling is om tijdens het varen iedere keer een stukje van de elektronica te vervangen. Maar helaas,……. de weergoden hebben andere plannen.

Dan gaan we maar beginnen met de volledige vervanging van alle elektronica. Eerst even een spannend momentje. De nieuwe sensoren hebben natuurlijk weer een ander maat. We gaan dus beginnen met het vergroten van de bestaande doorvoeren. Maar hoe hou je een gatenzaag stabiel in een bestaand gat? De oplossing was uiteindelijk een houten plug in het bestaand gat zodat de center boor weer vlees heeft en de gatenzaag stabiel houdt.

We hebben echt alles dat maar open kan opengemaakt om de oude bekabeling te zoeken. Een groot voordeel is wel dat we nu exact weten hoe het schip in elkaar zit. Met name het trekken van nieuwe kabels was een grote uitdaging. Heel veel oude kabels zijn met de bouw van het schip ingebouwd op het moment dat het dek en interieur nog niet geplaatst was.

Sommige zaken waren letterlijk met de ‘Franse slag’ ingebouwd. Hiernaast een voorbeeld van hoe tijdens de bouw de oude netwerk kabels zijn ingebouwd. Deze zat onder de buitentafel. We begrijpen nu ook waarom voorheen de E80 spontaan begon te restarten of sommige instrumenten af en toe geen signaal gaven.

Misschien lezen de bouwers van Dufour deze blog en kunnen ze zien wat er na 10 jaar gebeurd als bekabeling niet waterdicht is ingebouwd. Toen we dit tegenkwamen hebben we ook direct besloten om alle oude bekabeling te vervangen door nieuwe kabels.

Uiteindelijk is het gelukt om alles te vervangen. Binnen hebben we nu een tweede plotter, een nieuwe marifoon met draadloze mic voor buiten en een AIS transponder. Buiten zijn alle displays vervangen en is er een nieuwe plotter geïnstalleerd. Als laatste is de stuurautomaat vervangen. Het ‘Brein’ inclusief ‘zenuwstelsel’ is volledig nieuw!

Weer te water

Eindelijk, na 10 dagen keihard werken met 4 man gaat ze weer in de kraan. Het is toch wel spannend. Er is zoveel werk aan de romp gedaan. De grote vraag blijft door je hoofd gaan: Is alles wel weer water dicht?

Voorzichtig gaat ze weer te water. Nu gelijk aan boord en alles controleren zolang ze nog in de kraan hangt.

Gelukkig! Nergens een druppeltje water te vinden. Alle afsluiters even open gehad en ook de slang aansluiten zijn dicht. Super klus gedaan mannen!! Ik ben trots op jullie!

Na een kleine proefvaart gaan de duimen omhoog! KLUS GEKLAARD!

Met grote dank aan Ad, Stefano en Justin voor al het zware werk, is het nu tijd om om de nieuwe naam te onthullen.

Eindelijk weer opbouwen

Slopen lijkt leuk. Echter het kost veel tijd en energie. Het resultaat van al het werk is ook niet om blij van te worden. De rotzooi wordt alleen maar meer.

Gelukkig zijn alle sloop werkzaamheden na drie dagen afgerond.

We gaan nu weer opbouwen. Om te beginnen zijn alle huiddoorvoeren en afsluiters geplaatst. Dat gaat toch makkelijk zou je denken. Helaas,….. de toegankelijheid is niet altijd even makkelijk. Na veel zweten en af toe een paar woorden die ik niet ga herhalen, is het toch voor elkaar. Het voordeel is dat we ook gelijk af zijn van onze angst voor kleine ruimtes. Genoeg gelegenheid gehad om te oefenen.

Ook de eerste nieuwe instrumenten zijn geplaatst. Een nieuwe log/diepte meter en gelijk een mooie 3D sonar. Speeltjes horen er ook bij :-). Ook de nieuwe radar zit inmiddels in de mast, inclusief de bekabeling.

Nu nog de voorbereidingen voor het plaatselijk opnieuw spuiten van de romp. Aan de voorkant kwam nog wat oude schade naar voren zetten. Een grondige controle maakte duidelijk dat de scheuren niet volledig door het polyester laminaat waren. Met wat epoxy plamuur was de schade weer goed weg te werken. Gelijktijdig hebben we alle zichtbare schade op de romp netjes bijgewerkt.

Weer een strak kontje

Het spuitwerk heeft met alle voorbereidingen toch nog drie dagen in beslag genomen. Maar het resultaat mag er zijn. De romp ziet er weer als nieuw uit.

Eerst slopen en dan opbouwen

Het grote slopen is begonnen. Alle huiddoorvoeren, afsluiters en slangen worden verwijderd. Dat gaan we even doen dachten we.

Het duurde even, maar dan heb je ook wat

Al het slijpwerk om de oude huiddoorvoeren te verwijderen duurde toch wel twee dagen. Uiteindelijk was alles er uit en zag de romp er weer prima uit. Gereed om de nieuwe huiddoorvoeren en afsluiters te plaatsen.

Aan de afsluiters te zien is het wel duidelijk dat al het zink eruit gecorrodeerd is . Dit is het gevaar van messing op zout water. Voor je het weet is al het zink eruit en worden de afsluiters en huiddoorvoeren bros waardoor ze af kunnen breken.

Ook de oude electronica zorgde voor de nodige inspanning. Niet alleen het verwijderen, maar gelijktijdig de oude bekabeling gebruiken om de nieuwe te trekken. Een klusje voor onze bijna afgestudeerde industriële automatiseerder.